Homo Roboticus

“Een van de twee performers in Homo Deus Frankenstein staat voor het menselijke, voor het sterfelijke, terwijl de andere de aldoor in leven blijvende cyborg is die geen sterfelijkheid kent.” – Frederik Neyrinck

Menselijkheid versus artificiële intelligentie. Sterfelijkheid versus onsterfelijkheid. In Homo Deus Frankenstein staan mens en robot naast elkaar op scene. De mens vraagt zich af of hij altijd graag gezien zal worden. De robot bestaat gewoon.

In de voorstelling wordt de rol van de robot gespeeld door Martina Rösler. Zij maakte samen met de regisseurs een dansstijl voor deze voorstelling. Daarin zocht ze naar een manier om het robotgevoel in beweging om te zetten.

Over de dans in voorstelling en hoe die werd gemaakt

Over de geschiedenis van de robot

De mens heeft de robot uitgevonden. Eerst werden robots voornamelijk ingezet om zware of gevaarlijke taken van mensen over te nemen, vb in fabrieken.

Tegenwoordig wordt er meer en meer gebruik gemaakt van creatieve robots en zorgrobots. Robots worden menselijker, zowel in de taken die ze vervullen als hun vorm.

In de toekomst zullen we meer en meer samen werken en leven met robots. Vind je dit een leuke gedachte of net niet?

Een robot als BFF

Hoe zie jij de toekomst tussen mens en robot?

Die vraag stelden we ook aan de makers van de voorstelling.

Kijk hieronder naar hun antwoorden.